ไม่ได้เขียนบล็อกนานมาก
Exteen ที่เคยสิงประจำก็ช่างไม่เป็นใจเลย ทำเอนทรี่หายต้องเขียนใหม่สองรอบ T T น้ำตาจะไหล
มีนิยายถูกใจพอดี เลยมาทำรีวิวเรื่องใหม่ค่ะ
หมายเหตุ ข้อความในส่วนรีวิวเป็นเนื้อหาจากความคิดของเจ้าของบล็อกแต่เพียงผู้เดียว อาจมีส่วนที่คิดเห็นไม่ตรงกันนะคะ
Exteen ที่เคยสิงประจำก็ช่างไม่เป็นใจเลย ทำเอนทรี่หายต้องเขียนใหม่สองรอบ T T น้ำตาจะไหล
มีนิยายถูกใจพอดี เลยมาทำรีวิวเรื่องใหม่ค่ะ
หมายเหตุ ข้อความในส่วนรีวิวเป็นเนื้อหาจากความคิดของเจ้าของบล็อกแต่เพียงผู้เดียว อาจมีส่วนที่คิดเห็นไม่ตรงกันนะคะ
"ตะวันอาจลับฟ้า... แต่ไม่มีวันตกดิน
ความดีอาจถูกมองข้าม... แต่ไม่มีวันด้อยค่า"
หนังสือ: ตะวันไม่มีวันตกดิน
ผู้เขียน: อาสดา
สำนักพิมพ์: Sugar Beat
ตีพิมพ์: พฤษภาคม 2557
ปกหลัง
ชีวิตคู่พลิกผันล่มสลาย เมื่อ แสนยา นายทหารเรือหนุ่มถูกกล่าวหาว่าเป็นกบฏ ต้องหลบลี้หนีภัยออกนอกประเทศ
วันที่นัดแนะกับภรรยาแสนรักเพื่อหนีไปใช้ชีวิตร่วมกัน กลับเห็นหล่อนอยู่ในอ้อมกอดของ เดชา พันตำรวจหนุ่ม
เกือบห้าปีแห่งความทุกข์ยากในต่างแดน สิ่งเดียวที่สลักลึกในใจแค้น คือนามของภรรยาแสนรักผู้ทรยศเขาอย่างเลือดเย็น นงคราญ!
นงคราญสู้ทนต่อคำครหาที่ผู้คนทั้งพระนครตราหน้าว่าเป็นหญิงแพศยา ทรยศหักหลังสามี ทนถูกผู้คนที่หล่อนรักประณามหยามเหยียดด้วยความไม่รู้ เพื่อปกป้องครอบครัวรวมถึงชื่อเสียงวงศ์ตระกูลของสามีมิให้มัวหมอง
หล่อนมิอาจแก้ไขความเข้าใจผิด ว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นนั้น...มีใครบางคนอยู่เบื้องหลัง และอีกหลายคนปิดบังความจริง
ชีวิตคู่พลิกผันล่มสลาย เมื่อ แสนยา นายทหารเรือหนุ่มถูกกล่าวหาว่าเป็นกบฏ ต้องหลบลี้หนีภัยออกนอกประเทศ
วันที่นัดแนะกับภรรยาแสนรักเพื่อหนีไปใช้ชีวิตร่วมกัน กลับเห็นหล่อนอยู่ในอ้อมกอดของ เดชา พันตำรวจหนุ่ม
เกือบห้าปีแห่งความทุกข์ยากในต่างแดน สิ่งเดียวที่สลักลึกในใจแค้น คือนามของภรรยาแสนรักผู้ทรยศเขาอย่างเลือดเย็น นงคราญ!
นงคราญสู้ทนต่อคำครหาที่ผู้คนทั้งพระนครตราหน้าว่าเป็นหญิงแพศยา ทรยศหักหลังสามี ทนถูกผู้คนที่หล่อนรักประณามหยามเหยียดด้วยความไม่รู้ เพื่อปกป้องครอบครัวรวมถึงชื่อเสียงวงศ์ตระกูลของสามีมิให้มัวหมอง
หล่อนมิอาจแก้ไขความเข้าใจผิด ว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นนั้น...มีใครบางคนอยู่เบื้องหลัง และอีกหลายคนปิดบังความจริง
เท้าความ
เราชอบนิยายแนวโรแมนติก-ดราม่าเป็นพิเศษอยู่แล้วค่ะ อ่านแล้วรู้สึกบีบคั้นดี กระชุ่มกระชวย ๕๕๕
จริงๆ ปกติไม่ค่อยหยิบนิยายของ Sugar Beat เท่าไหร่ เพราะไม่ได้สนใจการเพิ่มเติมฉาก xyz เข้ามา (ที่ทำให้เขาใช้ชื่อสำนักพิมพ์นี้ออกโรงตีอีกกลุ่มตลาด) จนมาเห็นเรื่องนี้ก็ผ่านไปเป็นปี หาค่อนข้างยากแล้ว
สะดุดใจกับเรื่องนี้ที่สุดคือ 'ชื่อเรื่อง'
มันเหมือนจะรู้ว่าคนเขียนต้องการสื่ออะไร แต่ก็ไม่รู้ว่าเนื้อเรื่องจะขายอะไรเราบ้าง ส่วนตัวคิดว่าเป็นคำที่สละสลวย ยืดหยัดมั่นคงดีนะคะ ตะวันไม่มีวันตกดิน
ปกหลังโปรยเอาไว้ซะดูเป็นนิยายรัก-พีเรียด-แค้น-ดราม่า-พิศาลสุดๆ ก็เลยหยิบมาเลย ๕๕๕
เราชอบนิยายแนวโรแมนติก-ดราม่าเป็นพิเศษอยู่แล้วค่ะ อ่านแล้วรู้สึกบีบคั้นดี กระชุ่มกระชวย ๕๕๕
จริงๆ ปกติไม่ค่อยหยิบนิยายของ Sugar Beat เท่าไหร่ เพราะไม่ได้สนใจการเพิ่มเติมฉาก xyz เข้ามา (ที่ทำให้เขาใช้ชื่อสำนักพิมพ์นี้ออกโรงตีอีกกลุ่มตลาด) จนมาเห็นเรื่องนี้ก็ผ่านไปเป็นปี หาค่อนข้างยากแล้ว
สะดุดใจกับเรื่องนี้ที่สุดคือ 'ชื่อเรื่อง'
มันเหมือนจะรู้ว่าคนเขียนต้องการสื่ออะไร แต่ก็ไม่รู้ว่าเนื้อเรื่องจะขายอะไรเราบ้าง ส่วนตัวคิดว่าเป็นคำที่สละสลวย ยืดหยัดมั่นคงดีนะคะ ตะวันไม่มีวันตกดิน
ปกหลังโปรยเอาไว้ซะดูเป็นนิยายรัก-พีเรียด-แค้น-ดราม่า-พิศาลสุดๆ ก็เลยหยิบมาเลย ๕๕๕
Review (ไม่สปอยล์)
คะแนน 9/10
"ความรักทำให้ตาบอดได้ขนาดไหน ความแค้นก็ทำให้ตาบอดได้พอกัน"
จุดประสงค์ในการเขียนเรื่องนี้ ผู้เขียนจั่วไว้ในคำนำ เธอรู้สึกว่าเบื้องหลังบุรุษผู้ยิ่งใหญ่มักมีสุภาพสตรีอยู่ เธอเลยเขียนเพื่อเชิดชูศรีภรรยา (...) 'เพชรยังไงก็คือเพชร' เธอว่าแบบนั้น ซึ่งเราว่าทำได้ตรงประเด็นนะคะ
เนื้อเรื่องย้อนไปพ.ศ. 2494-2499 เปิดที่ช่วงกบฎแมนฮัตตัน การเมืองบ้านเรากำลังกระด้างกระเดื่องสุดๆ ทหารกับตำรวจฮึ่มแฮ่ใส่กัน จอมพลป. ถูกจับลงเรือหลวงศรีอยุธยา เรือถูกทิ้งระเบิด นาวาตรีแสนยาถึงคราวซวย จับพลัดจับผลูไปอยู่ผิดที่ผิดทาง เลยถูกหาว่าเป็นกบฎ ต้องหนีไปอยู่สิงคโปร์หลายปี จนได้รับนิรโทษกรรมกลับมาบ้าน เรื่องก็ยังวุ่นวายไม่จบ จอมพลสฤษดิ์มาร่วมยำ ขั้วอำนาจพลิกผัน อลวนอลหม่านตลอด
แต่ถึงจะเท้าประวัติศาสตร์มาขนาดนั้น ก็ยังเป็นนิยายรักค่ะ <3 ไม่ใช่แค่สามเส้า แต่นับไปนับมาน่าจะสักสิบเส้า (...) ชนิดที่เขียนแผนภาพคงมึนตึ้บทำไม่ถูกกันไปเลย
ตัวเด่นของเรื่องมี 3 คน นาวาตรีแสนยา นงคราญ และพลตำรวจตรีเดชา
แสนยา พ่อคุณทหารเรือเชื้อสายเจ้าหลวง รักศักดิ์ศรี หยิ่งในเกียรติ เถรตรง ตั้งแต่โดนป้ายสีเป็นกบฏจนวันกลับมาในใจมีแต่วนเวียนคิดแค้นนงคราญ ภรรยาที่หนีไปมีคนใหม่ กะว่าจะมาชำระแค้นให้สาแก่ใจ แต่ทำไม๊ทำไมยังรักเธอ (แหม ก็นิยายรักดราม่าค่ะ ประมาณนี้ ๕๕๕)
นงคราญ กุลสตรีไทยตามแบบฉบับ ชีวิตรันทดสุดกู่ (แน่นอนอยู่แล้ว) ต้องไปอยู่กับนายตำรวจเดชาที่เป็นคนป้ายสีแสนยา ทั้งที่ยังรักแสนยาหมดใจ โดนประณามเป็นนางกากี ผู้หญิงสองผัว คนทรยศ แม้แต่ครอบครัวตัวเองยังบอยคอต ได้แต่ก้มหน้าก้มตา
เดชา นายตำรวจใหญ่อัศวินแหวนเพชร เก่งกล้าสามารถ อำนาจคับฟ้าเพราะเป็นยุคตำรวจเฟื่องฟูสุดๆ มาแนวระห่ำ เกลียดคนทั้งโลกยกเว้นเธอที่รัก เอาทุกอย่างอยู่หมัดแต่แพ้นงคราญ ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ไม่รักเขา
สามเส้าหลักๆ เท่านี้ แต่มีคนที่คอยมาร่วมแจมช่วยผลักเนื้อเรื่องอีกเยอะค่ะ พ่อ แม่ แม่เลี้ยง น้องสาว น้องชาย แฟนใหม่ เพื่อน คนรถ คนสวน คนใช้ เจ้านาย ลูกน้อง ทนาย แต่ละคนถือจิ๊กซอว์กุมความลับไว้คนละอย่างสองอย่าง ติดบ่วงกรรมเวรกันอีนุงตุงนัง
ทราบว่าผู้่เขียนจบรัฐศาสตร์จุฬาฯ เรื่องการประยุกต์เอาตัวประวัติศาสตร์มาใช้เราไม่มีข้อกังขาค่ะ คิดว่าทำได้ดี ลงตัวดี การที่อิงประวัติศาสตร์จริงจนในเรื่องใช้เวลาเป็นปีๆ ทำให้เราค่อนข้างเชื่อในความรู้สึกนึกคิดของตัวละคร เกลี่ยบทได้ทั่ว เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่เอามาใส่ก็น่าสนใจ
ขัดใจนิสัยตัวละครอยู่หลายตัวเหมือนกัน แต่พอมาคิดดีๆ เราคิดว่าผู้เขียนจงใจ reflect นิสัยคนสมัยนั้น ซึ่งก็ทำได้ตรงตัวมาก นายทหารนายตำรวจเกียรติและศักดิ์ศรีมาอันดับหนึ่ง ฆ่าได้หยามไม่ได้ ผู้หญิงต้องเรียบร้อยเป็นช้างเท้าหลัง อย่าก๋ากั่น ทำตัวออกนอกหน้าจะถูกสังคมครหา ผู้ใหญ่สั่ง จะผิดถูกก็ต้องฟัง เรื่องบางอย่างจะชั่วจะเลวแค่ไหนก็ห้ามพูด
เนื้อเรื่อง ที่มันผูกเงื่อนมาขนาดนี้ ไม่ใช่แค่เพราะคนสามคนหรือคนร้าย แต่มันเกิดจากการ 'ไม่พูด' ที่ว่านี่แหละ หลายคนที่รู้ความจริงพากันปิดปากเงียบ เอาหูไปนา เอาตาไปไร่ จนมีคนโดนป้ายสีกันไปทั่ว ซึ่งอันนี้ก็จริงอีก ๕๕๕ เราว่าสังคมเราเป็นแบบนี้กันซะเยอะมาตั้งนานแล้ว เหมือนเห็นคนโดนผลักลงเหว ก็ยืนมองแล้วเดินหนีไปทางอื่น จิกกัดดี
ชอบมากๆ อีกอย่างคือตัวละครเรื่องนี้สีเทาจริงๆ เทากันทุกตัวเลย
ทุกคนทั้งดีทั้งชั่วในตัวเอง หยิ่งทะนงแต่ข้างในกลวงโบ๋ก็มี ต่อหน้ายิ้มสวย ลับหลังช่วยกันปกปิดความฟ่อนเฟะก็เยอะ ถึงทำเลวถ้าไม่ถูกจับจะชูคออยู่ยังไงก็ได้ ถูกหรือผิดคนชนะก็คือคนได้เขียนประวัติศาสตร์ โอโหนี่มันเรื่องจริงชัดๆ ๕๕๕
ในฐานะที่เป็นนิยายรัก ส่วนตัวเราว่าเรื่องนี้บริโภคยากพอสมควร คือไม่ใช่แนวตลาด mass เท่าไหร่ (แต่เรา all-in เพราะตั้งใจมาอ่านแนวนี้อยู่แล้ว) คนที่ชอบนิยายโลกสวยๆ มาอ่านเรื่องนี้จะตะลึงค่ะ ความโลกสวยแตกกระเจิงหมด ๕๕๕ ระดับที่คิดว่าเอามาทำละครไทยยังอาจจะไม่ไหว บทกุ๊กกิ๊กไม่มี คนที่ชั่วก็ชั่วได้ใจ ถามว่าพิศาลสุดๆ เลยไหม มันก็ไม่ได้ขนาดนั้นนะคะ แต่เป็นเพราะพล็อตกับความกล้าป้ายสีเทาใส่ตัวละครแต่ละตัวของคนเขียนมากกว่า อ่านไปได้สักพักเราจะมีเงยหน้ามาอุทานว่า ช่างเขียนได้โหดสัสรัสเซีย เป็นพักๆ (แม่*เอ๊ยไม่มีใครเป็นคนดีจริงๆ เลย (/me อุทานในใจ))
ส่วนดราม่าก็ใช้ได้นะคะ ร้องไห้ในความรัดทนของนางเอกก็มีบ้าง อะไรจะชีวิตอดสูขนาดนี้ โธ่
แสนยา เดชา สองคนได้บทพอๆ กัน แต่พระเอกในสายตาเราคือเดชาค่ะ เป็นตัวละครที่ทำให้นึกถึงประโยคที่ว่า How far will you go to protect the one you love? โลกทั้งใบก็เอามาวางตรงหน้าให้คนที่รักได้ เลวแค่ไหนก็จะทำ ความสุดโต่งอันนี้ทำแสนยาที่ออกแนวเงียบๆ ซื่อตรง ฉลาดแต่ไม่เฉลียวดูจืดไปเลย (/me ปันใจแบบลำเอียง)
ส่วนนงคราญเดาไม่ยาก เพชรยังไงก็คือเพชรของคนเขียนเขาจริงๆ นั่นล่ะ ออกจะสุดโต่งจนไม่สมจริงไปหน่อยบางที แต่ก็รับได้นะ
เดินเรื่องโอเคค่ะ ปมปล่อยเฉลยมาทีละอย่างๆ ไม่น่าเบื่อ
ฉาก xyz ไม่ได้ดูบีบบังคับยัดเยียด มีที่มาที่ไป รับได้
พล็อต เดาได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ที่ทำให้คิดจนถึงหน้าสุดท้ายได้ก็นับว่าทำดี
ที่หัก 1 คะแนน เป็นเพราะภาษาบางช่วงยังรู้สึกติดๆ ขัดๆ อ่านไม่ค่อยลื่น บางครั้งใช้คำดูจาบจ้วงไปหน่อย (ไม่บ่อย) แต่พออ่านสักพักก็ชินค่ะ มีพิมพ์ผิดด้วย บรรณาธิการปล่อยหลุดมาคำนึง (...) กับอีกส่วนคือส่วนตัวเราไม่ค่อยสนใจเรื่องการเมืองเท่าไหร่ พอเอา fact มาใส่ก็เลยรู้สึกว่ายัดเยียดบ้าง ๕๕๕ ต้องค่อยๆ ย่อยค่ะ
หน้าปกแทบไม่เกี่ยวกับเนื้อในเลย คำโปรยก็เป็นแค่ส่วนนึงเท่านั้น ต้องอ่านเนื้อในถึงจะได้เรื่องราว
ชื่อตัวละครเกือบทุกคนในเรื่องไม่ถูกจริตเรา แต่อันนี้ไม่หักคะแนนนะคะ ชอบใครชอบมัน <3
สรุปว่า ดีค่ะ
เกินความคาดหมายตอนหยิบมาอ่านไปเยอะ
ในฐานะนักเขียน คนเขียนตีจุดประสงค์ในการเขียนของตัวเองแตก น่าพอใจ
ในฐานะนักอ่าน โอเคกับเนื้อเรื่อง คาแรกเตอร์ การปูเรื่องภาพรวมดราม่าก็ใช้ได้เลย
หลงรักในความโลกไม่สวยแต่ real สุดๆ มองแต่ประเด็นนี้ให้ 10/10 (๕๕๕)
มีด้านที่ไม่สมจริงบ้างแต่น้อยมากเทียบกับนิยายทั่วไป เข้าใจได้ว่าทำเพื่ออรรถรส
อ่านรวดเดียวจบ ยาวๆ ไปเลย <3
ถ้าชอบนิยายแนวนี้ แนะนำให้อ่านค่ะ
เกินความคาดหมายตอนหยิบมาอ่านไปเยอะ
ในฐานะนักเขียน คนเขียนตีจุดประสงค์ในการเขียนของตัวเองแตก น่าพอใจ
ในฐานะนักอ่าน โอเคกับเนื้อเรื่อง คาแรกเตอร์ การปูเรื่องภาพรวมดราม่าก็ใช้ได้เลย
หลงรักในความโลกไม่สวยแต่ real สุดๆ มองแต่ประเด็นนี้ให้ 10/10 (๕๕๕)
มีด้านที่ไม่สมจริงบ้างแต่น้อยมากเทียบกับนิยายทั่วไป เข้าใจได้ว่าทำเพื่ออรรถรส
อ่านรวดเดียวจบ ยาวๆ ไปเลย <3
ถ้าชอบนิยายแนวนี้ แนะนำให้อ่านค่ะ
ส่งท้าย
Happy Ending หรือไม่ อยู่ที่ใจคนอ่านล้วนๆ
อ่านเรื่องนี้จบแล้วอยากเจอคนเขียนเลย อยากรู้ว่าตอนเขียนรู้สึกยังไงบ้าง
ขอบคุณที่อ่านจนจบ และขอบคุณคุณอาสดา ผู้เขียนด้วยค่ะ
ไว้จะมารีวิวเรื่องอื่นที่ถูกใจในเอนทรี่หน้านะคะ :)
Happy Ending หรือไม่ อยู่ที่ใจคนอ่านล้วนๆ
อ่านเรื่องนี้จบแล้วอยากเจอคนเขียนเลย อยากรู้ว่าตอนเขียนรู้สึกยังไงบ้าง
ขอบคุณที่อ่านจนจบ และขอบคุณคุณอาสดา ผู้เขียนด้วยค่ะ
ไว้จะมารีวิวเรื่องอื่นที่ถูกใจในเอนทรี่หน้านะคะ :)
ความคิดเห็นหลังอ่านส่วนสปอยล์ อยู่ในด้านหลังนี้ค่ะ
*****Spoiler alert*****
(Click Read More)
*****Spoiler alert*****
(Click Read More)